Jen Chow, MD - 50 Reviews - Arcadia, CA - YelpIf you are looking for a caring, knowledgeable and experienced family doctor in Arcadia, you might want to check out Jen Chow, MD. She has received 50 reviews from her satisfied patients, who praise her for her professionalism, compassion, attentiveness and efficiency. Read what they have to say and book an appointment online with Jen Chow, MD. Place the lids and bands on top and fingertip tighten to secure the lid. Cold pack in boiling water for 5 minutes. Remove the jars, place on a heat-proof surface and do not disturb for 24 hours. Make sure they have a good seal, and store the jars in a cool, dry place for up to a year or two. The chow chow is a medium-sized dog ranging in height from 48cm - 45cm and in weight from 23 to 34 kilograms. The chow chow is a square dog with post-like straight legs. The straight legs contribute to a somewhat stilted gait. The chow chow has erect ears, a broad skull and a tail curled up over the back. The trademark characteristic is, of It’s best to brush your Chow Chow at least three times a week to keep its fur under control. You’ll need to increase this to daily brushing during the shedding seasons. You’ll probably regret it if you don’t, as there’ll be excessive amounts of loose fur. Seasonal shedding will vary according to where you live. Chow Chow je starodávné plemeno psů, které se datuje nejméně 2000 let. Nosí se s nádechem šlechty a kvůli zastrašujícímu vzhledu se jim často říká medvědí psi. Jejich temperament je rezervovaný, arogantní a občas docela rozmazlený. General Mills, ki izdeluje kosmiče Chex, je začel izdelovati in prodajati Muddy Buddies v trgovinah in to je njihovo uradno ime za prigrizek. Odraščal sem, da sem ga poimenoval puppy chow, tako da se bomo tega odločili danes, vendar je tudi Muddy Buddies popolnoma v redu. Chow Chow je jedna od rijetkih drevnih pasmina koje i danas postoje na svijetu. Njihov izgled, ali i temperament nije se puno mijenjao kroz povijest, a nedavna su istraživanja pokazala da ovaj neobičan pas ima najsličniji DNK sa sivim vukom. Poznat je još po jedinstvenom, specifičnom crno-ljubičastom jeziku. PODRIJETLO YmxP. Historia Rasy. Chow Chow należy do szpiców, jednej z najstarszej grupy psów. Pierwsze wzmianki o rasie pojawiły się w XI w W czasie panowania dynastii Han wykonano wiele figurek glinianych oraz malowideł przedstawiających tę rasę. Jest to rasa chińska. Do Chin trafiła z Tybetu lub Mandżurii. Od początku były otoczone czcią i cieszyły się szczególnymi względami. Mnisi uważali że chow chow szczekaniem odgania złe duchy, dlatego pilnowały świątyń. Legenda głosi że tylko chowom dane było zlizywać kawałki nieba spadające na ziemię, dlatego ich język jest niebieski. Rasa ta była uważana za delikates a ich futro przeznaczone do wyrobu odzieży. Kiedyś były wykorzystywane jako psy pociągowe, stróżujące i zaganiające. Wielu sławnych ludzi chlubiło się posiadaniem psa tej rasy. Byli to min. królowa Wiktoria oraz pisarz Jarosław Iwaszkiewicz. Chow Chowy pokazywane były w ogrodach zoologicznych gdzie wzbudzały nie małą sensację. Również dziś nie sposób przejść obok nich obojętnie. Obecnie głównym zadaniem tych psów jest towarzyszenie swojemu właścicielowi i jego rodzinie. Miłośnicy rasy są jej zwykle wierni. kto raz kupił chow chowa zakocha się w nim na zawsze. Charakter i wychowanie Chow Chow jest psem bardzo upartym o silnym i trudnym charakterze. Nie każdy może być jego właścicielem. To doskonały stróż i przyjaciel domu. Wystarczy że jakiś obcy zbliży się do naszego domostwa, chow chow od razu nam to zasygnalizuje. Szczekanie tych psów jest grube i bulgoczące. Nie są to psy hałaśliwe i szczekliwe. Na spacerze nie obszczekują przechodniów i obcych psów. Nie są meczącymi psami i nie wymagają długich spacerów dlatego bez problemu mogą mieszkać w mieszkaniu w bloku. Są to psy bardzo silne więc zaleca się aby nosiły szelki które doskonale panują nad ich ciałem i nie wytrą kołnierza na szyi. Chowy pomimo swojego wyglądu są ruchliwe i lubią biegać. Akceptują dzieci ale trzeba dziecku wytłumaczyć że pies to nie zabawka i nie wolno mu robić krzywdy. Zabawa Chowa jest krótka ale intensywna. Po zabawie musi odpocząć i pospać sobie w spokoju. Jego ulubionym miejscem jest centrum mieszkania gdzie może obserwować całą swoją rodzinę i co się dzieje wokoło. Chow to indywidualista, lubi pobyć sobie w samotności i jest psem jednego pana. Kocha całą swoją rodzinę ale jedną osobę szczególnie będzie cenił. Są nie ufne w stosunku do obcych. Z reguły nie dają się pogłaskać, odsuwają się lub nie podchodzą. Obcy nie powinni głaskać ich po głowie bo Chowy tego nie lubią. Suczki są bardziej rodzinne , opiekuńcze i okazujące uczucia, psy natomiast bardziej nie zależne i większe od suk. Chow Chowy to psy bardzo czyste i na ogół szybko uczą się czystości. Są pojętne i można nauczyć ich podstawowych komend ale musi się to odbywac na zasadzie nagród i należy pamiętać że chow wykona polecenie zazwyczaj gdy sam będzie miał na to ochotę. Pielęgnacja Sierść chowa wymaga starannego czesania. Nie jest to łatwe gdyż ma on bardzo gęsty podszerstek. Szczeniaka czeszemy częściej, najlepiej w formie zabawy aby się przyzwyczaił. Należy również dbać o oczy które są bardzo wrażliwe. Żywienie Małego pieska żywimy tak jak karmił go hodowca. Nie podajemy mu nic nowego bo skończy się to biegunką. Nowy pokarm piesek musi dostawać stopniowo. Szczeniaka karmimy 4 razy dziennie ( gdy podrośnie ilość posiłków zmniejszamy) a dorosłego psa 2 razy w ciągu dnia. Nie należy karmić psa zbyt późno. Pamiętajmy o stałym dostępie do świeżej wody. Psa możemy karmić suchą karmą albo domowym jedzeniem. Gotowe karmy muszą być sprawdzonych firm i najlepiej dla psów o wrażliwym układzie pokarmowym. Zdrowie Chowy mają tendencje do różnych uczuleń przez co wygryzają się w okolicach ud i ogona. Problemy skórne mogą być spowodowane złą dietą, uczuleniem na pyłki lub na różne detergenty. W sytuacjach gdy pies się gryzie lub uporczywie drapie nie leczmy go na własną rękę bo możemy zaszkodzić. Należy skontaktować się z hodowcą lub weterynarzem. Suki mają cieczkę 2 razy w roku, ale nie jest to reguła. Brak cieczek, rui i puste krycia to częste problemy suk tej rasy. Opracowanie i zdjęcia: Anna Śleziak, Wzorzec FCI nr 205 CHOW CHOW TŁUMACZENIE : Olga Jakubiel. POCHODZENIE: Chiny. PATRONAT: Wielka Brytania. DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: UŻYTKOWOŚĆ: Pies stróżujący i do towarzystwa. KLASYFIKACJA : Grupa 5 Szpice i psy ras pierwotnych. Sekcja 5 Szpice azjatyckie i rasy pokrewne. Bez prób pracy. WRAŻENIE OGÓLNE : Aktywny, zwarty, krótki i przede wszystkim bardzo harmonijny; o lwim wyglądzie oraz dumnej, dostojnej postawie; zwartej budowy; ogon noszony zdecydowanie nad grzbietem. USPOSOBIENIE/TEMPERAMENT : Cichy pies; dobry stróż o niebieskawo-czarnym języku; wyjątkowy w swym szczudłowatym ruchu. Niezależny, wierny, choć powściągliwy. GŁOWA : OKOLICA MÓZGOCZASZKI : Czaszka: Płaska, szeroka; dobrze wypełniona pod oczami. Stop: Nie zaznaczony. OKOLICA TWARZOCZASZKI: Nos: Duży i szeroki; we wszystkich przypadkach czarny (z wyjątkiem psów kremowych lub niemal białych, u których dopuszczalny jest nos jasnego koloru oraz psów niebieskich i płowych, u których dopuszczalny jest kolor nosa zgodny z kolorem szaty). Kufa: Średniej długości, szeroka od oczu aż do końca (nie spiczasta na końcu jak u lisa). Fafle: Fafle i podniebienie czarne (niebiesko-czarne); preferowane czarne dziąsła. Język niebieskawo-czarny. Szczęka i żuchwa oraz uzębienie: Zęby mocne i równe; szczęka i żuchwa silne, z idealnym, regularnym i pełnym zgryzem nożycowym, tj. górny łuk zębowy ściśle zachodzi na dolny łuk zębowy i zęby ustawione są pionowo względem szczęki i żuchwy. Oczy: Ciemne, owalnego kształtu, średniej wielkości, czyste. Kolor zgodny z kolorem szaty dopuszczalny jest u psów niebieskich i płowych. Czystego, wolnego od entropii oka, nie należy oceniać negatywnie jedynie ze względu na wielkość. Uszy: Małe, grube, nieco zaokrąglone na końcach, noszone sztywno i szeroko rozstawione, lecz nad oczami mocno nachylone do przodu i nieco zbieżnie, nadając rasie właściwy jej, charakterystyczny nachmurzony wyraz. Nachmurzonego wyrazu nie można uzyskać za sprawą luźno pomarszczonej skóry głowy. SZYJA: Mocna, pełna, nie krótka, dobrze osadzona na łopatkach; nieco łukowata. TUŁÓW: Grzbiet: Krótki, poziomy i silny. Lędźwie: Mocne. Klatka piersiowa: Szeroka i głęboka. Żebra dobrze wysklepione, lecz nie beczkowate. OGON: Wysoko osadzony; noszony zdecydowanie nad grzbietem. KOŃCZYNY: KOŃCZYNY PRZEDNIE : Przednie kończyny idealnie proste, umiarkowanej długości, o mocnym kośćcu. Łopatki: Umięśnione i ukośne. KOŃCZYNY TYLNE : Tylne kończyny umięśnione. Staw skokowy: Nisko nad podłożem, minimalnie kątowany, co jest istotne, by umożliwić charakterystyczny szczudłowaty chód. Nigdy nie może zginać się do przodu. Śródstopie: Proste od stawów skokowych w dół. ŁAPY: Małe, okrągłe, kocie, dobrze oparte na palcach. CHÓD/RUCH : Krótki i szczudłowaty. Przednie i tylne kończyny poruszają się równolegle względem siebie i prosto do przodu. SZATA: WŁOS: Może być długi lub krótki. • Długi: Obfity, bujny, gęsty, prosty i odstający. Włos okrywowy dosyć grubej struktury; podszycie miękkie i wełniste. [Włos] Szczególnie gęsty wokół szyi, gdzie tworzy grzywę lub kryzę; gęste portki lub bryczesy z tyłu ud. • Krótki: Szata krótka, bujna, gęsta, prosta, odstająca, nie leżąca płasko, pluszowej struktury. Jakiekolwiek sztuczne skracanie szaty, zaburzające jej naturalne kontury lub wyraz, powinno być oceniane negatywnie. MAŚĆ: Jednolicie czarna, ruda, niebieska, płowa, kremowa lub biała; często cieniowana, ale nie w plamy czy łaciata (spód ogona oraz tył ud często jaśniejszego koloru). WIELKOŚĆ: Wysokość w kłębie: psy: 48-56 cm (19-22 cale) w szczycie łopatek, suki: 46-51 cm (18-20 cali) w szczycie łopatek. WADY: Wszelkie odstępstwa od wyżej wymienionych cech należy uznać za wady, których ocena powinna być proporcjonalna względem ich stopnia i zasięgu oraz wpływu na zdrowie i dobro psa. Każdy pies, przejawiający fizyczne lub psychiczne nieprawidłowości, powinien zostać zdyskwalifikowany. Uwaga: Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra, całkowicie opuszczone do moszny. Rasy psów – Chow chowTen, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka, kochany „miś” jest w rzeczywistości silnym osobowościowo psem, będącym jednym z najbliższych kuzynów wilka. Choć na takiego nie wygląda, potrzebuje poważnego, stabilnego i, przede wszystkim, odpowiedzialnego właściciela. Poznajmy lepiej niezwykłe połączenie niezłomnej osobowości i „pluszowej” fizjonomii. Klasyfikacja FCIGrupa 5: szpice i psy ras pierwotnychSekcja 5: szpice azjatyckie i rasy pokrewneTyp lisowatyNie podlega próbom pracyChow rasyTa unikalna rasa jest uznawana za jedną z najstarszych. Badania wykazują, że psy te pierwotne są jednymi z pierwszych, które oddzieliły się od wilka. Najnowsze analizy DNA potwierdzają również, że ta wiekowa rasa powstała, prawdopodobnie, na stepach Syberii i Mongolii, a po wielu latach była wykorzystywana w Chinach, Mongolii i Tybecie jako psy stróżujące przy świątyniach. Na podstawie zachowanych pism niektórzy historycy uważają, że chow chowy towarzyszyły mongolskim wojskom w trakcie inwazji na południowe Chiny oraz w momencie najazdu na zachodnią Europę i Bliski Wschód. Znamiennym jest fakt, że płaskorzeźba ze 150 roku (okres dynastii Han), przedstawia psa myśliwskiego podobnego wyglądem do rasy chow czasem chow chow hodowano jako psy pracujące, głównie pasterskie, myśliwskie, pociągowe i legendy wspominają duże psy bojowe z Azji Środkowej, które przypominały lwy o niebiesko-czarnych językach. Niektóre źródła podają też, że jeden z władców chińskich posiadał na własność 5000 psów rasy chow chow. Generalnie, Chińczycy bardzo cenili te psy i często je angażowali do różnych prac, w tym zaprzęgów, o czym wspominał sam Marco Polo. Niewykluczone również, że psy te (a raczej szczeniak będący pupilem królowej Wiktorii), stały się inspiracją do stworzenia pluszowego misia. Mówi się, że władczyni chodziła z nim wszędzie, przez co zniechęciła do siebie przyjaciół, którzy twierdzili, że królowej nie wypada wszędzie pojawiać się z psem, dlatego zdecydowali się odwiedzić krawcową, która miała za zadanie stworzyć wypchaną wersję chow to pies mocno zbudowany o kwadratowym profilu, szerokiej czaszce i małych, trójkątnych, stojących uszach z zaokrąglonymi końcówkami. Rasa znana jest z bardzo gęstego, dwuwarstwowego futra, które może być długie lub krótkie, zależnie od odmiany. Najbardziej gęsta i długa sierść pokrywa szyję, nadając psu lwiego wyglądu. Spotyka się umaszczenie czerwone, czarne, niebieskie, cynamonowe, białe, kremowe; nierzadko na sierści widoczne jest cieniowanie. Osobniki z nieregularnym lub wielobarwnym umaszczeniem nie mogą brać udziału w wystawach, ponieważ nie są zgodne z wzorcem rasy. Oczy są głęboko osadzone, zazwyczaj w kształcie migdałów, język ma charakterystyczny niebiesko-czarny kolor, a nogi są proste, przez co chow chow chodzi nieco szczudłowato. Poza niebieskawym językiem, w podobnym kolorze są również usta i jama ustna. Wyróżnia się też kręconym ogonem, ulokowanym wysoko, noszonym nad spełnia rolę psa domowego, mimo to może przejawiać tendencję do rozpoznawania obcych, stając się przy tym zawziętym obrońcą właściciela i mienia. AKC podkreśla jednak, że w obrębie rasy agresywność czy zbyt duża bojaźliwość są niedopuszczalne. W związku z tym, niektórzy opiekunowie chow chow często przypisują mu kocią jest nadmiernie aktywny, co oznacza, że może przebywać w mieszkaniu, ale wymaga codziennego wysiłku fizycznego, aby zapobiec występowania niepokoju i znudzeniu. Pies, któremu dostarcza się wystarczającej ilości aktywności potrafi sam upomnieć się o charakteryzuje się dużą lojalnością wobec bliskich osób. Często również przejawia nadopiekuńczość w stosunku do jednego lub dwóch głównych członków rodziny. W jego naturze leży spokój i ułożenie, choć uwidacznia się często odporność na szkolenie, a wszystko przez wrodzony upór, który z wiekiem narasta. Dlatego bardzo istotne jest, aby psy tej rasy trenować w okresie szczeniącym, dzięki czemu nabywają szacunku do właściciela. Aby uniknąć agresywnych i nadopiekuńczych zachowań w dorosłym życiu, pies wymaga sprawnej socjalizacji, aby umiał dostosować się do otoczenia. Po osiągnięciu dojrzałości odrzuca władzę właściciela, który nie zdołał wzbudzić w nim podziwu swą niewyszkolony chow chow może stać się agresywny (co jest znakiem rozpoznawczym nieuspołecznionych psów tej rasy), ale zdarzają się też osobniki łatwe do ułożenia, czasem powściągliwe czy wręcz wycofane. Wydaje się, że najczęściej obiektem agresji staje się inny chow chow, często tej samej względu na silny instynkt łowiecki zaleca się, aby psa separować od kotów i małych psów, wymagana jest też smycz i kaganiec w trakcie charakter wymaga więc szlifowania poprzez wczesne i konsekwentne uspołecznianie przy współpracy z obcymi zwierzętami. Od początku pies bardzo niechętnie wchodzi w interakcje z nieznajomymi ludźmi, w czym również pomaga szkolenie. Posiadanie chow chowa może też skutkować podniesieniem kosztów ubezpieczenia domu, ponieważ niektóre firmy ubezpieczeniowe uważają je za psy wysokiego ryzyka. Nie wskazują na to jednak badania – w czasopiśmie American Veterinary Medical Association wykazano, że spośród 238 zgonów (zarejestrowanych między rokiem 1979, a 1998), spowodowanych przez pogryzienie psa chow chow był odpowiedzialny za nie panda wielka, tylko … chow chow 🙂Kondycja zdrowotnaDoskwiera im często podwinięcie powieki (entropiom), jaskra, młodociana zaćma, chłoniaki, pęcherzyca, rak żołądka, dysplazja stawów biodrowych i cukrzyca. W obrębie rasy mamy do czynienia z podwyższonym ryzykiem zapadalności na choroby autoimmunologiczne, będące przyczyną czerniaka (rak skóry). Ze względu na grube futro chow chow może mieć spore problemy z pchłami. Chow dane i wymiaryChow chowWysokość w kłębie: psy: 48 – 56 cmsuki: 46 – 61 cmWaga:psy: 25 – 32 kgsuki: 20 – 27 kgDługość życia: 9 – 15 latChow chow – ciekawostkiW północnych Chinach nazywany jest Songshi Quan (rodzaj lwa chińskiego, a dokładniej puffy-lion dog). Rasę nazywa się też Tang Quan – „pies Dynastii Tang”. Uważa się również, że chow chowy to jedna z psów wykorzystywanych jako pierwowzór wspomnianych chińskich lwów (in. psów Fo/Foo) – tradycyjnych kamiennych strażników znajdujących się przed buddyjskimi świątyniami i te, prawdopodobnie, były tuczone i spożywane jako jedno z głównych źródeł pożywienia chłopów z rozdrobnionych terenów wiejskich w okresie głodu w badacze uważają, że chow chow to bezpośredni przodek samojeda, elkhunda szarego, szpica miniaturowego i szpica AKC rejestruje ok. 10 000 chow chowów rocznie, a CKC (Canadian Kennel Club) rejestruje ich ok. odpowiedzialny za kolor języka wydaje się być genem dominującym, ponieważ prawie wszystkie mieszane rasy pochodzące od chow chow mają również niebiesko-czarny język. Nie jest to jednak psa rasy chow chow imieniem Jo-Fi był Zygmunt Freud. Zwierzak uczestniczył we wszystkich sesjach terapeutycznych swego pana, ponieważ posiadał szczególny zmysł pozwalający dokładnie ocenić charakter człowieka. Sam psycholog przyznał, że określenie stanu psychicznego pacjenta było zależne od rasy psów – TOP 100Inteligencja psówAgresywne rasy psówNajstarsze psy – Top 10Najdłużej żyjące rasy psów – TOP 10Pies domowyRasy psów – opisy i charakterystykaPsowateRasy kotów – opisy i charakterystykaZwierzęta domowe Wiele już pisano i mówiono na temat charakteru chow chowa. Nie zawsze są to opinie pochlebne, a często wręcz zniechęcające do posiadania tych psów. Jako hodowca i właściciel sporej gromadki tych wspaniałych zwierząt, w oparciu o zachowanie naszych psów mogę z czystym sumieniem przedstawić ich prawdziwy charakter, postępowanie i zachowanie, tym bardziej, że w hodowli posiadamy chowy pochodzące z różnych hodowli i z różnych krajów, a więc zupełnie ze sobą nie spokrewnione. Co ja chciałabym o tym psie powiedzieć ? Przede wszystkim to, że to zupełnie normalny pies. Opinie jakoby był to pies "półdziki", niebezpieczny również dla swoich właścicieli, właściwie mijają się z prawdą. Albo ujmijmy to inaczej. Jest tak samo niebezpieczny czy bezpieczny dla swojego właściciela jak pies każdej innej rasy. Powiedziałabym, że wszystko zależy tu od właściwego postępowania z psem. Nieprzewidziane reakcje w stosunku do właściciela może mieć pies każdej rasy, jeżeli trafi w nieodpowiedzialne ręce chcące zrobić z psa bandytę. Są znane ogólne zasady postępowania przy wychowie szczeniąt wszelkich ras. Jednakże, aby wychować sobie idealnego psa towarzysza, nieodzowna jest znajomość cech charakteru typowych dla posiadanej przez nas rasy i odpowiednio to wykorzystać obcując na co dzień z naszym psem. Chow chow jest jedną z wielu ras, które trzeba należycie traktować biorąc pod uwagę ich specyficzny charakter. A specyfika tej rasy polega na tym, że pies ten zżywa się z człowiekiem nie na zasadzie poddaństwa, ale równorzędności w stadzie (decyduje o tym znaczna domieszka krwi wilczej). Związane z tym jest jego wielkie poczucie godności objawiające się tym, że nie znosi kiedy się na niego krzyczy, a tym bardziej nie toleruje żadnego strofowania typu "klaps". Jeżeli zrozumiemy tę istotę jego charakteru i uszanujemy to, pies ten odwdzięczy nam się największym przywiązaniem, do jakiego w ogóle psy mogą być zdolne. Co więc mamy zrobić, aby nie urazić tej jego wrażliwej natury ? Przede wszystkim psa tego musimy traktować jak pełnoprawnego członka rodziny. Zawsze tłumaczę nabywcom naszych szczeniąt, żeby dużo z tym psem rozmawiali, jak z dzieckiem. Chow chow bardzo szybko zaczyna rozumieć co się do niego mówi i czego się od niego wymaga. Jeżeli ma bliski kontakt z właścicielami, jest niesamowicie kontaktowym psem. Zrobi dosłownie wszystko co mu się poleci, ale uwaga: polecenia przyjmuje tylko w formie bardzo łagodnej , niemal proszącej. Nie reaguje zupełnie na suchy rozkaz, również wtedy, kiedy chcemy wyegzekwować coś krzykiem. Zresztą chow chow - co szczególnie chcę zaznaczyć - nie prowokuje absolutnie swoich właścicieli do jakichkolwiek nerwowych zachowań. Wręcz odwrotnie. To pies o wyjątkowo spokojnym charakterze, nie mający żadnych tendencji do niszczenia czegokolwiek w mieszkaniu, ogrodzie czy innych pomieszczeniach, w których przebywa. Nie gryzie butów, mebli, dywanów. Nie skacze na meble. Najczęściej - przebywając w domu - leży całymi godzinami udając śpiącego, w centralnym punkcie mieszkania na gołej podłodze. Poza tym jest wyjątkowo "cichym" psem. Szczeka tylko w wyjątkowych przypadkach np. na dzwonek u drzwi. Nasze chowy, które szczekaniem oznajmiają, że ktoś zatrzymał się przed naszym domem, milkną momentalnie kiedy tylko któryś z domowników pokaże się w drzwiach. Obcych przechodzących drogą za płotem ignorują zupełnie. Chow chow jest idealnym psem zarówno dla małych mieszkań jak i do domu z ogrodem. Nie potrzebuje dużo ruchu. W związku z tym nie wymaga systematyczności w wyprowadzaniu go na długie spacery, chociaż je specjalnie uwielbia. Nie "roznosi" go temperament i nic się nie dzieje, jeżeli właściciele z jakichś powodów nie mogą mu zapewnić sporej porcji ruchu od czasu do czasu. Zachowuje się równie spokojnie i "sennie", czego nie można powiedzieć o innych rasach, dla których brak solidnej porcji ruchu w ciągu dnia jest okazją do "wyładowania" swojego temperamentu na meblach, butach czy Z tą potrzebą ruchu u chowów jest trochę różnie. Z moich obserwacji wynika, że chowy przebywające w warunkach miejskich, gdzie ich właściciele najczęściej pracują i psy te większą część dnia spędzają w samotności zamknięte w mieszkaniu - są mało ruchliwe, często zapasione, a na spacerach mało aktywne. Poruszają się powoli, dostojnie i najlepiej, jeżeli nie muszą daleko chodzić. Jest to przykład jak dalece pies tem może się dostosować do warunków w jakich żyje. Nasze chowy zażywają bardzo dużo ruchu. Mamy duży ogród, gdzie swobodnie biegają, chodzimy często na długie spacery do bliskiego lasu. Dużo osób odwiedzających nas dziwi się, że nasze chowy są takie ruchliwe i szybkie. Faktycznie, niektórym zdarza się nawet przeskakiwanie metrowego drewnianego płotu. Przeczy to absolutnie opinii jakoby wszystkie chowy były psami nieruchawymi, leniwymi. Jeżeli tylko zapewni im się odpowiednie warunki do ruchu, to w pełni z tego korzystają. Chow chow posiadają natomiast w swoim charakterze to, co wyróżnia je zupełnie od innych ras. Mianowicie są z natury psami wyjątkowo czystymi. Możemy to stwierdzić od razu po przywiezieniu małego chowa do domu. Okazuje się, że psa tego nie trzeba wcale uczyć lub w minimalnym jedynie stopniu - utrzymania czystości w mieszkaniu i załatwianiu swoich potrzeb poza domem. Czasem wystarczy jedynie wyprowadzić szczeniaka na trawę i pokazać. Innym razem cała nauka sprowadza się do 1-2 dni. Chow chow również nigdy nie załatwi się tam, gdzie nie ma trawnika. Do jakiego stopnia są to czyste psy, może świadczyć fakt, że już małe chow chow kiedy tylko zaczną widzieć na oczy, a więc w wieku ok. 2 tygodni, czołgają się poza kocyk, na którym śpią, i załatwiają się na gazecie położonej obok. Inną zaletą, łączącą się z czystością tych psów jest to, że chow nigdy dobrowolnie nie stanie do kałuży ani tym bardziej do błota. Czasami objawia się to aż do przesady, kiedy np. pada deszcz, niektóre trzeba do spaceru po prostu przymuszać. Wstręt do wody objawia się tu jedynie w przypadkach nieprzyjemnej pogody, ponieważ wszystkie nasze chowy uwielbiają się kąpać i pływać w czasie upałów w rzece lub stawie. Jeżeli chcę wszystko powiedzieć na temat czystości chowa, nieodzownym jest wspomnieć o bardzo ważnej, typowej również dla tego psa, niepodważalnej zalecie. Jest nią absolutny brak tzw. psiego zapachu. Wszystkie nasze chowy są wielkimi pieszczochami. Przeczy to opisom tych psów w fachowej literaturze, według której chow chow nie lubią być głaskane, są oschłe i niekontaktowe. Czasami potrafią się domagać pieszczot bardzo natarczywie, chwytając nas delikatnie za nogawki spodni czy buty tak długo dopóki każdego z nich nie przytulimy, nie wygłaskamy do woli. Wtedy zdają się być najszczęśliwsze w świecie. Nawet wśród miłośników chowów mówi się, że to nie są psy obronne. W zasadzie zgodziłabym się z tym, chociaż znam przypadki gdzie chowy z naszej hodowli zaatakowały obcego człowieka w momencie zagrożenia swojego pana, z furią równą np. owczarkowi niemieckiemu. Natomiast twierdzę z całą pewnością, że chow chow to wspaniały pies stróżujący. Nasze psy zachowują się trochę różnie. Jedne wpuszczą każdego obcego przez furtkę, cofną się jeszcze. Ale kiedy ten znajdzie się na naszym terenie, nie pozwolą mu się ruszyć, szczerząc zęby przy każdej próbie poruszenia się. Inne na widok obcegom stojącego pod furtką na zewnątrz zachowują się bardzo agresywnie i nie ma mowy, żeby w tym momencie ktoś mógł wejść. I jedne i drugie jednak w naszej obecności bez żadnego polecenia z naszej strony przestają w jakimkolwiek stopniu reagować na nieznajomych. Do tego stopnia, że przy nas każdy może pogłaskać po kolei wszystkie z naszych psów, chociaż spoufalania ze strony chowów nie ma żadnego. Nie reagują na zawołania, cmokania czy Jedynie tolerują głaskanie, ponieważ wyczuwają instynktownie, że my sobie tego życzymy. Intuicyjne wyczuwanie życzeń swoich państwa jest dla chowa charakterystyczne. Dla niezorientowanych wydaje się, że posłuszeństwo tego psa, wykonywanie poleceń to wynik tresury. Nic bardziej mylnego. Żadnego z naszych psów niegdy nie tresowaliśmy, a muszę zaznaczyć, że reagują one nie tylko na nasz głos, ale i na gesty. Dzieje się tak jedynie wtedy, kiedy nasz chow nabierze do nas całkowitego zaufania. A na to zaufanie, które zdobywa się dosyć długo, trzeba sobie zapracować przede wszystkim konsekwentnym postępowaniem, łagodnością i zrozumieniem jego psychiki nastawionej na zapewnienie sobie maksimum wygody i spokoju. Z tego względu chow chow nie bardzo nadaje się do rodziny z małymi dziećmi. Nie znosi hałasu, dokuczania, nie lubi być przymuszany do zabawy kiedy wyraźnie nie ma na to ochoty. Wbrew temu co pisze się o tych psach, polecałabym je specjalnie osobom nerwowym, które bardzo może drażnić ciągła chęć do zabawy, wiercenie się i niepokój psów mających większy temperament i niespokojny charakter. Wśród wielu ras psów bardzo trudno wybrać tak spokojnego i zrównoważonego, nie narzucającego się przyjaciela. Chow chowa polecałabym nie tylko dla ludzi nerwowych, również dla tych wszystkich, którzy pragną ciszy, spokoju i takiego psa, który by im te warunki zapewnił. Chow chow jako pies wyjątkowo spokojny, o małym temperamencie, nie denerwujący swoimi łobuzerskimi wyczynami, nie robiący szkód w swoim otoczeniu, całym swoim zachowaniem doskonale pozwoli zachować pełny komfort psychiczny tym, którzy w obcowaniu z tą częścią przyrody jaką jest pies, chcą zaznać prawdziwego wypoczynku, nie będąc narażonymi na pełne temperamentu ekscesy swojego wychowanka. Opracowane na podstawie materiałów dostarczonych przez: Hodowla chow-chow (bardzo nam przykro nie dopuszczamy reklamy na naszych stronach, stąd adres pozostaje do wiadomości właścicieli strony można to zrobić tu: Chow-chowy czarne rude i ...kremowe Chow Cow – rys historyczny rasy Chow chow’y są rasą psów pierwotnych, zaliczających się do jednych z najstarszych ras psów żyjących na świecie. Prawdopodobnie zamieszkiwały one tereny Mongolii lub Tybetu. Psy tej rasy ze względu na swoją posturę pełniły różnego rodzaju funkcję. Zajmowały się one ochroną ludzi przed zwierzyną dziką, taką jak wilki. Oraz również z racji na to, że są one dość muskularnymi zwierzętami i są wytrzymałe na skrajne warunki atmosferyczne służyły także jako psy pociągowe. Nie da się ukryć, że chow miał nie raz przypisywane nadzwyczajne moce. Głoszono legendę, która mówiła, że podobno odganiały złe energie w postaci duchów ze świątyń. Wzmianki o chowach istnieją już z wieku XI a działo się to za czasów, gdy panowała dynastia Han. Podobno zostały odnalezione róże rzeczy, takie jak obrazki i figurki przedstawiające podobiznę chow chowów. Psy te można było spotkać na cesarskich dworach, a w sytuacjach, gdzie panowała ogromna bieda mięso ich zjadano. W późniejszym czasie chow chowy trafiły w różne rejony świata. Mniej więcej na Wyspach Brytyjskich zagościły w wieku XVIII, gdzie zyskiwały z roku na rok coraz większą popularność. Zaś w Polsce pierwszy przedstawiciel tej rasy pojawił się w około 20tych latach XX wieku, a hodowla pełną parą ruszyła dopiero, gdy czas II Wojny Światowej minął. Charakterystyka i właściwości Pochodzenie: Chińska Republika Ludowa Długość życia: 9 – 15 lat Wysokość w kłębie: Samica 46 – 51cm Samiec 48 – 56cm Waga: Samica 20 – 27kg Samiec 25 – 32kg Chow chowy są psami o mocnej budowie, posiadające długie, bądź krótkie futro, które jest dwuwarstwowe, posiadające podszerstek. Futro ich jest bardzo puszyste i przyjemne w dotyku. Psy te występują w następujących wariantach kolorystycznych: czarne, niebieskie, cynamonowe, czerwone, kremowe, białe. Charakterystyczny u chowów jest ich język, który jest w kolorze niebiesko-czarnym. Co za tym idzie, że również usta i podniebienie jest w kolorze czarnym. Z reguły są to psy, które cechują się wielkim spokojem. Dlatego lepiej, żeby tak pozostało. Każdy pies, czy to będzie chow chow, czy innej rasy niewychowany może być niebezpiecznym zwierzęciem, nieposłusznym. Rolą właściciela jest nie dopuścić do tego i jak najszybciej się da, od najmłodszych lat życia psa zacząć jego socjalizację i szkolenie. Nie są to psy najłatwiejsze do ułożenia, ale są zdecydowanie bardzo wdzięczne w tym co robią. Przez to, że wiele lat chowy były wykorzystywane w celach stróżujących mają w sobie bardzo mocno zakorzeniony ten właśnie instynkt. Puszczając psa do ogrodu możemy mieć pewność, że chow będzie dzielnie pilnował naszego dobytku. Gdy coś go zaniepokoi lub jakieś zachowanie obcego człowieka wyda mu się dziwne, na pewno da znać swoim opiekunom. Są to stworzenia uparte, które czasem po prostu zamiast tego co ktoś chce, żeby zrobiły, zrobią coś innego, albo w ogóle nic nie zrobią. Bywają chowy typami dominującymi, dlatego ważne jest, żeby osoba, która się nimi zajmuje była osobą zdecydowaną i konsekwentną. Nie można sobie dać wejść na głowę, trzeba pokazać psu jego miejsce w stadzie. Agresja, o którą często bywa, że są oskarżane nie leży w ich naturze, po prostu nie są to psy, które od razu wszystkich akceptują. Raczej nieufnie podchodzą do obcych osób i sytuacji. Co do relacji chowów z dziećmi uważa się, że nie są to psy, które powinny być w domach, gdzie są małe dzieci. Ta opinia jest poparta tym, że dzieci małe potrafią srogo nadwyrężyć opanowanie i zrównoważenie psa. Trzeba również pamiętać, że pies to zwierzę, które w różnych momentach ma koniec swojej cierpliwości. Spotkać oczywiście można osobniki, które od małego są uczone obcowania z dziećmi, oraz zwierzętami domowymi i nie stanowi to żadnego problemu. Decyzja tak naprawdę zależy od osoby, która będzie się zajmowała psem, czy wszystko pogodzi. Tak naprawdę wszystko jest do zrobienia, tylko czasem trzeba poświęcić trochę więcej czasu. Ciekawostki – Chow chowy były niegdyś psami, które celowo były odżywiane w sposób, żeby były grube. Miało to na celu zwiększenie masy ciała psa po to, żeby w późniejszym czasie je zjeść. Gdy panował głód na terenach Chin, psy te były głównym źródłem pożywienia. – Z racji na swój lwi wygląd chow chowy nazywane są na terenach Chin: Songshi Quan, puffy Lion dog, albo Tang Quan co oznacza ‘’ pies Dynastii Tang ‘’. – Kamienni strażnicy usytuowani przed buddyjskimi pałacami i świątyniami, prawdopodobnie rasa chow chowów jest jedną z ras, która użyta została jako pierwowzór tych strażników. Przypadłości chorobowe Chow chowy cierpią z powodu różnych schorzeń. Może się zdarzyć, że pies tej rasy będzie się zmagał z różnymi chorobami ocznymi, takimi jak jaskra, podwinięcie powieki, zaćma, oraz z chorobami występującymi na innym tle. Takimi chorobami są: dysplazja stawów biodrowych, nowotwory, cukrzyca. Chowy, także potrafią cierpieć z powodu uczuleń, oraz chorób skórnych, które mogą być skutkiem np. złego odżywania się psa, lub po prostu uczulają je różnego rodzaju pyłki. Wskazówki pielęgnacyjne Chowy występują w dwóch odmianach, dlatego w zależności jakiej długości posiada futro tyle więcej lub mniej potrzeba czasu na przykład na szczotkowanie. Co do kąpieli, wystarczy, gdy jest to robione raz na jakiś czas. Uważa się, że futro chowów ma właściwości samo oczyszczające. Na uwagę również zasługują oczy tych psów, ponieważ są one osadzone w dość specyficzny sposób. Higiena oczu polega na codziennym przemywaniu oczu psa, szczególnie, gdy zauważymy, że w nich zebrały się jakieś nieczystości. Chowy nie są psami należących do bardzo aktywnych, ale muszą mieć zapewnioną codzienną dawkę ruchu. Aktywność psa powinna być wzbogacana dobrze dobraną dietą, która pozwoli się chowowi prawidłowo rozwijać. [ratings] Komentarze komentarzy Na stronie hodowli chow chow: Himalajski Miś napisano, że: "Nazwa Chow Chow znaczy "wszystko mogacy, wiedzacy"." -czyli autorzy strony opowiadają się raczej za I wersją podaną przez Lispię i wcale się nie dziwię :wink: i dalej na tej stronie ... "Ciekawostka jest to, ze psy tej rasy zawsze sa w okreslonym kolorze - nigdy laciate a kolor siersci ma wplyw na ich charakter: Chow Chow rudy - najbardziej uparty, niebieski - ugodowy, czarny - ma mniej rezerwy do obcych, kremowy - bardzo uczuciowy, wrazliwy". Czy ktoś ze swojego doświadczenia może potwierdzić te informacje o wpływie umaszczenia na usposobienie?

co je chow chow